Σε αυτό το δεύτερο μέρος της τριλογίας για τη μαγεία και τον ιλουζιονισμό, θα δούμε ότι η μαγεία μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή και είναι η ίδια τώρα όπως ήταν πριν από χίλια χρόνια, και θα είναι η ίδια και σε χίλια χρόνια από τώρα.
Όλοι χρειαζόμαστε τη μαγεία, υπάρχει στα πάντα γύρω μας και όταν δεν τη νιώθουμε πλέον ή την απαρνούμαστε, διακόπτουμε μια ανεπαίσθητη σύνδεση με τα πάντα γύρω μας.
Δεν είναι μόνο τα φανταστικά όντα που μας εκπλήσσουν και μας εμπνέουν εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι μαγεμένες πριγκίπισσες, τα τζίνι που βγαίνουν από το λυχνάρι, οι κρυμμένοι θησαυροί, τα πουλιά που μιλάνε... είναι και οι στιγμές που πιστεύουμε στον εαυτό μας, στις δυνατότητές μας και στην ικανότητά μας να στεκόμαστε πάντα όρθιοι σε κάθε περίσταση.
Η ενσυναίσθηση, η ανθεκτικότητα, η υγιής διασκέδαση, η χαρά, η ευτυχία, η στοργή, η εκφραστικότητα, η διασκέδαση, η αγάπη... είναι θετικές καταστάσεις που μπορούν να αλλάξουν τις συνθήκες της ζωής μας, να προσελκύσουν ένα φως και μια μαγεία που νομίζαμε ότι είχαμε χάσει.
Η ένταξη της μαγείας στην εκπαίδευση έχει άπειρες δυνατότητες και οι άυλες σχέσεις μεταξύ όλων των πραγμάτων διευρύνουν τις ικανότητες και τις δυνατότητες ανάπτυξής μας.
Η δημιουργικότητα, η φαντασία, ο θαυμασμός και ο ενθουσιασμός είναι μέρος μιας υγιούς και ευτυχισμένης ζωής που δεν πρέπει ποτέ να χάσουμε ως παιδιά και ως ενήλικες.
