Η Λατινική Αμερική πριν από την ψεύτικη πανδημία και τα λουκέτα που συγκλόνισαν ολόκληρο τον κόσμο ήταν βυθισμένη σε ένα κύμα διαμαρτυριών λόγω της λαϊκής δυσαρέσκειας, κυρίως λόγω των άθλιων πολιτικών των κυβερνήσεων, της εκλογικής απάτης, των κρυφών πραξικοπημάτων, των υψηλότερων φόρων, των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, της δυσπιστίας και της δυσαρέσκειας για πολλές κυβερνητικές πολιτικές, της ανησυχητικής διαφθοράς μεταξύ των πολιτικών της, της ανισότητας, της ανεργίας, της αβεβαιότητας των επισφαλών θέσεων εργασίας, της μαζικής εισροής μεταναστών και προσφύγων…Τι συνέβη όμως με την έλευση της πλανδημίας και τα τυραννικά μέτρα που μας επιβλήθηκαν;
Μήπως ήταν μια καλή δικαιολογία για να φιμώσουν όλες τις αντίθετες φωνές, μέσω της κοινωνικής αποξένωσης και του φόβου που ενσταλάζεται σε έναν απληροφόρητο και εγκαταλελειμμένο πληθυσμό;
Πρέπει να θυμηθούμε το παρελθόν των χωρών μας, τις δικτατορίες που διαχειρίστηκαν στις σκιές, για να τερματίσουν τις ελευθερίες των ανθρώπων, για να τις αποτρέψουμε από το να ξανασυμβούν, επειδή οι πολιτικοί δεν θα εγκαταλείψουν την ατζέντα τους για το τέλος της ανθρωπότητας, και χρησιμοποιούν σήμερα τοξικά εμβόλια και το φόβο ενός ιού που μοιάζει πολύ με γρίπη, μη θανατηφόρου, για να μας επιβάλουν τώρα τις δικτατορίες τους με έναν αντισυμβατικό τρόπο, για να κυριαρχήσουν όχι μόνο στα σώματά μας αλλά και στις ψυχές μας, ενώ μας αποσπούν την προσοχή με εκλογές, πολιτικές συγκρούσεις, οι οποίες στο τέλος είναι μέρος του ίδιου παιχνιδιού εναντίον των καταπιεσμένων ανθρώπων. Γι' αυτό πρέπει να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά και μαζικά κατά της ιατρικής τυραννίας και των κυβερνήσεων που έχουν ξεπουληθεί στη σατανική ελίτ, γιατί η συνωμοσία συνεχίζεται ενάντια στην ανθρωπότητα.